Hallo Anne,
Is er nogal wat verwarring over deze technieken, ook omdat nogal wat leveranciers van alles beloven en in hun advertenties zetten. Ik wil hier geen echt lang verhaal van maken, dus ik zal proberen in het kort de verschillen uit te leggen. Ultrageluid zijn trillingen die je niet kunt horen. Er is apparatuur met verschillende frequenties op de markt. De meest gebruikte frequenties zijn rond de 36 kHz, 1 MHz en 3 MHz. Hoe hoger de frequentie, hoe oppervlakkiger de werking. Op schoonheidsspecialisten nieuws op deze website staat een heel verhaal over vet wegsmelten met ultrageluid. Door leveranciers wordt vaak geclaimd, dat met ultrageluid (ultrasoon, sonoforese, ultrasound enz) stoffen ingesluisd kunnen worden. Dat effect is beperkt. Geluid is geen aandrijvende kracht, dat een product mee de huid in kan nemen. De werking (want die is er wel) is gebaseerd op trillingen. Stel je een bakje met fijn droog zand voor. Dat is de huid. Leg op het zand een knikker. Dat is het product. Wanneer je nu steeds tegen de zijkant van het bakje tikt, zie je de knikker langzaam in het zand zakken. Dat is het systeem waarop het insluizen met ultrageluid is gebaseerd. Een aantal dingen zijn belangrijk. Tik je hard tegen het bakje, dan zal de knikker sneller zakken dan wanneer je zachtjes tikt. Dat komt overeen met het vermogen van het ultrageluid. Goedkopere apparaten hebben een vermogen van soms niet meer dan 0,5 tot 1 Watt per vierkante centimeter van het oppervlak van de behandelkop. Duurdere apparaten zijn vaak krachtiger en leveren 2 tot 3 watt per vierkante centimeter. Dat heeft nog een voordeel. Die trillingen zorgen ook voor een betere microcirculatie tussen de huidcellen en een verbeterde bloedsomloop. Dat zijn op zich gunstige effecten voor de huid. Overigens zijn lang niet alle stoffen op deze manier in de huid te sluizen. Ze moeten klein zijn (een molecuulgewicht hebben van minder dan 1000 Dalton) en niet snel oplossen in de lipiden tussen de huidcellen. Al beweren fabrikanten dat ze zogenaamd laag moleculair hyaluronzuur (klein gemaakt) in hun producten hebben zitten, is de minimale grootte van molecuul hyaluronzuur minstens 5000 dalton. Kleiner kan niet, want dan is het geen hyaluronzuur meer. Dat kan dus niet door de huid. Het komt wel een stukje, maar blijft achter in de opperhuid. Daar bindt het vocht, waardoor de huid glad aanvoelt en fijne droogterimpeltjes verminderen. Dat is dus wel zichtbaar, maar een tijdelijk effect en geen langdurige huidverbetering. Datzelfde geldt voor veel andere stoffen, zoals peptiden. Dat zijn zeer grote eiwitketens. Ook die kunnen niet helemaal naar de lederhuid komen, maar blijven onderweg in de opperhuid achter. De zichtbare effecten van insluizen van producten met ultrasound zijn veelal tijdelijk van aard. Daar is niets mis mee, want je ziet de effecten ook snel, meestal al aan het eind van de behandeling of een dagje er na. Dat is prettig voor de klant. Maar realiseer je en vertel ook aan je klanten dat het geen langdurige effect is.
Iontoforese zou je gehad moeten hebben tijdens de opleiding schoonheidsspecialiste. Het is een systeem dat al meer dan 80 jaar oud is en absoluut werkt. Het systeem is gebaseerd om bepaalde stoffen (ionen) met een gelijkstroom mee de huid in te laten voeren. De oudste medische boeken die ik heb en die iontoforese beschrijven stammen al uit 1927. Iontoforese is desnoods in staat, een stof dwars door het lichaam te transporteren. Vroeger, toen er nog geen jozo zout was en de bakkers niet verplicht waren hun brooddeeg te zouten met gejodeerd zout, waren er veel schildklier afwijkingen door jodium gebrek, die in de volksmond krop of kroep werden genoemd.
In een schildklier kun je niet goed injecteren, dus werd jodium op de hals rond de schildklier aangebracht en met iontoforese dwars door de huid naar de schildklier gebracht.Ook nu wordt het soms in de medische wereld nog toegepast, bijvoorbeeld bij mensen die niet geinjecteerd mogen worden. Met iontoforese worden geneesmiddelen dan door de huid tot in de aderen gebracht. Er zijn echter een paar belangrijke punten wil het sisteem werken. Allereerst is het een langzame methode. In de medische wereld worden plaat elektroden gebruikt , die minimaal 10 minuten op zijn plaats moeten blijven om het product in de bloedvaatjes in het onderhuidse bind- en vetweefsel te krijgen. Nu hoeven we bij cosmetische toepassingen niet zo diep te gaan, maar om bij de basaalcellenlaag of de lederhuid te komen moet je toch wel op een 5 minuten rekenen. Wat is echter de praktijk? De meeste fabrikanten gebruiken staafjes met metalen kogeltjes of metalen rollertjes als elektroden. Ook zijn er apparaatjes in de handel waarmee je met een metalen plaatje met ronde randen over de huid gaat. Iedereen doet dat snel. Niemand heeft meer tijd. Maar het probleem is dan, dat elk stukje huid maar een fractie van een seconde blootstaat aan het stroompje dat het product mee de huid inneemt. Dan is het product net onderweg en dan stopt het al, omdat de elektrode dan alweer op een andere plaats is. Daarom zijn de resultaten niet zo goed als ze kunnen zijn. Wie zichzelf kan dwingen heeeel langzaam te behndelen, bereikt veel betere resultaten. Overigens zijn lang niet alle producten in te sluizen met iontoforese. Alleen in water oplosbare stoffen is mogelijk. Dus bijvoorbeeld wel vitamine C, maar niet de in vet oplosbare vitamine A of peptiden (eiwitten). Veel kennis daarover is verloren gegaan, ook bij fabrikanten van cosmetische producten. Belangrijk is, dat op het product staat aangegeven of je het kunt insluizen met iontoforese, maar vooral met welke polariteit (plus of min als actieve elektrode) dat moet gebeuren.
Iontoforese heeft nog een nadeel. Je kunt de stroom niet echt sterk maken. Dan gaan spieren verkrampen en wordt het pijnlijk. Daar is iets op de bedacht. De continue gelijkstroom van de iontoforese wordt steeds een heel kort moment even sterker gemaakt. (pulsjes) Voor de spieren gaan verkrampen, is zo´n pulsje al weer afgelopen. Gemiddeld echter, is de totale hoeveelheid stroom dankzij de pulsjes groter dan van de gelijkstroom alleen. Dankzij dit effect, is het mogelijk om meer product de huid in te sluizen dan met alleen de gelijkstroom van de iontoforese. Let wel wat hier staat: meer product, maar NIET sneller! Zouden fabrikanten dit systeem nu gewoom verbeterde iontoforese hebben genoemd, dan zou vrijwel niemand er belangstelling voor hebben gehad. Dus hebben de marketingjongens zich daarmee bemoeid en de link gelegd met mesotherapie met het injectiepistool. Daarom worden nu termen gebruikt als mesotherapie zonder naalden, elektroporatie en nog veel meer. Het zijn echter allemaal verbeterde iontoforese systemen, die overigens wel iets meer product de huid in kunnen sluizen als gewone iontoforese. Maar het gaat niet sneller! Dus ook hier heel langzaam bewegen om goede resultaten te bereiken. Voor mesotherapie zonder naalden en hoe ze het nog meer noemen, gelden dezelfde product eigenschappen als voor iontofotese en de overige dingen over de grootte van moleculen die in dit verhaal zijn genoemd. Dus wel in water oplosbare stoffen (ionen) waarvan bekend moet zijn met welke polariteit ze ingesluisd moeten worden, maar geen in vet oplosbare stoffen en grote moleculen zoals hyaluronzuur, peptiden enz. Die zitten overigens wel in de serums die de fabrikanten leveren. Kwaad zullen ze niet kunnen, maar sta kritisch tegenover de hoera verhalen en de fantastische effecten die zij voor hun producten claimen.
Is het toch nog een heel verhaal geworden, maar ik hoop dat jij en de andere geïnteresseerden in dit onderwerp er iets aan hebben.
groet van Willem Bos
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
